Zilver. Wat is het toch een bijzonder materiaal. Je kunt het op veel verschillende manieren bewerken. En dan kies je ervoor het zó te vormen, dat het precies bij je past.
Ik bewerk het op verschillende manieren. Want ik meen te kunnen te zeggen, dat er meer dan één techniek bij me past ;-) en ik kan en wil niet kiezen voor het één of het andere.
Maar neem nou deze oorringen. Eerst in de juiste vorm gebogen en daarna gehamerd. Er is een mooi patroon ingeslagen, zodat het gaat leven, zodat het zilver als het ware je handtekening gaat dragen. Deze oorringen hangen al een poosje aan dit rekje en op elke kunstmarkt waar ik sta, zijn ze te bewonderen. Ze krijgen een lichte oxidatie door het blootstellen aan zuurstof en dat maakt ze alleen maar mooier.
Zelf draag ik al heel lang, misschien wel een jaar, dag in dag uit, hetzelfde paar gehamerde oorringen. En nu opeens zag ik dat de oorbellen die ik al zo lang dagelijks draag, nog veel mooier zijn geworden. Gewoon door het dragen. Er zit meer diepte in, het donkere is donkerder en het lichte is nog lichter geworden. Er is een hele diepe glans in gekomen. Mooi. Gewoon door het te dragen. Daar word ik blij van.
Ik heb één van mijn oorringen er tussen gehangen op het rekje, gewoon om even het verschil vast te leggen. En je ziet vast wel welke ik bedoel ;-)

Afgelopen vrijdag, 4 september 2015, is onze dochter Lianne getrouwd met Jeroen. Het was een prachtige dag met veel mooie en emotionele momenten.
Ik mocht helpen met heel veel voorbereidingen, van menubordjes tot het samenstellen van de snoeptafel toe, waar ik enorm van heb genoten. Verder heb ik ook een scrapbook voor Lianne gemaakt van haar jeugd. Ook al zo heerlijk om te doen! Maar al met al bleef er de afgelopen maanden maar weinig tijd over voor mijn werk. Nieuwe ontwerpen zijn bijna niet gemaakt, en de klanten moesten -vooral deze laatste week - langer wachten op hun bestellingen. Iedereen bedankt voor het geduld! Deze week nog even bijkomen, maar daarna ga ik er eens goed voor zitten!